Historia szkoły

XXII Liceum Ogólnokształcące z Oddziałami Dwujęzycznymi im. José Martí to najstarsze liceum ogólnokształcące na Bielanach

Początki szkoły sięgają 24 sierpnia 1945 roku. Utworzona została z inicjatywy mieszkańców dzielnicy, a jej powstanie zostało poparte przez Warszawskie Kuratorium Oświaty. Siedziba szkoły mieściła się w budynkach przy ul. Schroegera 72, Płatniczej 66 (ówczesnej Chełmżyńskiej) i Barcickiej 69 i 71. Przystąpiono wówczas do zorganizowania pierwszej i drugiej klasy gimnazjalnej przy Szkole Podstawowej nr 21, placówka stała się filią Państwowego Gimnazjum i Liceum w Warszawie (obecnie imienia Stefanii Sempołowskiej). Pierwszym dyrektorem liceum został Eugeniusz Jankowski, piastował swoje stanowisko w roku szkolnym 1945/46. W gronie pierwszych nauczycieli znaleźli się: Janina Grzybowska, Janina Ilmoja, Halina Kisielewska, Leokadia Kędzierska, Janina Keckówna, Romana Lubodziecka, Jadwiga Morycowa, Maria Mrozowska i Maria Nowicka.

Wraz z rozpoczęciem nowego roku szkolnego 1946/47 stanowisko dyrektora objęła Zofia Ringmanowa. Na początku maja 1948 roku liceum przeniesione zostało do częściowo spalonego budynku przy ul. Barcickiej 2. Cała społeczność szkolna z wielkim zapałem włączyła się w wyremontowanie domu. Dzięki niesamowitej atmosferze, jaką udało się stworzyć w szkole, zainteresowanie nią wzrosło, co poskutkowało trzykrotnym zwiększeniem się liczby uczniów. Nauka odbywała się w systemie 8. klasowym, po dwie lekcje, od 8:00 do 11:00. Dzięki staraniom dyrektorki, kadry nauczycielskiej i rodziców uczniów stworzona została biblioteka szkolna, a piwnicę o powierzchni 60 m² zaadoptowano na świetlicę i małą salę gimnastyczną. Wzrost liczby uczniów spowodował zatrudnienie większej liczby nauczycieli. Byli oni ludźmi doświadczonymi z dużą praktyką pedagogiczną, niektórzy jeszcze przed II wojną światową wykonywali zawód nauczyciela, część z nich jednak dopiero zaczynała swoją przygodę z nauczaniem młodzieży. 4 czerwca 1948 roku okazał się być końcem działania szkoły jako filii żoliborskiego XVI Liceum im. Stefanii Sempołowskiej. Wysiłki kadry pedagogicznej zostały docenione i Ministerstwo Oświaty przyznało szkole samodzielność. Odtąd nazywała się Państwowym Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnym na Bielanach.
W czerwcu 1948 roku mury szkoły opuścili pierwsi absolwenci. Świadectwa maturalne otrzymało 11 dziewcząt. Wraz z początkiem roku szkolnego 1948/49 szkoła znów zmieniła nazwę, nazywała się – Państwowa Szkoła Ogólnokształcąca Stopnia Licealnego.

W 10. rocznicę powstania szkoły, w 1955 roku, powstała Złota Księga Komitetu Rodzicielskiego. Upamiętnia ona ofiarną działalność rodziców, którzy włożyli duży wkład w wychowanie i kształcenie młodzieży. Do 1950 roku absolwentami szkoły zostało 74. uczniów.
Budynek przy ul. Barcickiej 2 spełniał swoją rolę aż do 30 czerwca 1955 roku (a absolwentami zostało do tego czasu 426. uczniów), gdy szkoła znów zmieniła lokalizację. Tym razem została przeniesiona na ulicę Żeromskiego 22/28. Szkoła po raz kolejny zmieniła nazwę – na Szkoła Podstawowa i Liceum Ogólnokształcące nr 22. Warunki pracy i nauki znacznie się poprawiły, nowy budynek był do nich bardzo dobrze przystosowany. Do dyspozycji oddane zostały nowe pracownie i gabinety, stołówka, sala gimnastyczna, szatnia, gabinet lekarski i boisko, czego bardzo brakowało w domu przy Barcickiej. Szkoła wówczas zyskała nowy program nauczania, była to szkoła 11-letnia, tj. 7 klas szkoły podstawowej i 4 klasy liceum, lecz nadal czerpała z tradycji i doświadczeń.

W roku 1960 na emeryturę odchodzi wieloletnia dyrektorka szkoły, Zofia Ringmanowa. Dla wielu pozostała wspaniałym człowiekiem i doskonałym pedagogiem.
 W roku szkolnym 1960/61 rada pedagogiczna przystąpiła do prac nad wyborem patrona. Jednym z kandydatów był Stefan Starzyński, bohaterski prezydent Warszawy. Ostatecznie patronem został kubański poeta i rewolucjonista ‒ José Martí (1853-1895), zgodnie z postanowieniem Ministerstwa Oświaty z dnia 5 kwietnia 1961 roku. Dzień później szkole nadana została nazwa – Liceum Ogólnokształcące Nr 22 im. José Martí przy ul. Żeromskiego. Następnymi dyrektorami placówki zostają Eugeniusz Pietrzykowski (1960-1964), a po nim Anna Świerzyńska (1964) i Teresa Duchowska (1964-1967). W tym czasie maturę uzyskuje 971 licealistów.

W 1964 roku zostały ustalone: nazwa, numer i imię szkoły – na XXII Liceum Ogólnokształcące im. José Martí, co zostało potwierdzone odpowiednim dokumentem. Została rozpoczęta współpraca z ambasadą Kuby, która ufundowała szkole sztandar. Na jednej jego stronie widnieje pełna nazwa liceum, na tle orła PRL, a na drugiej hasło Praca-Wiedza-Przyjaźń-Socjalizm oraz na środku lampka oliwna na tle otwartej książki.

Szkoła zostaje przeniesiona po raz kolejny w nowe miejsce, do budynku przy ul. Staffa 111 (w końcu lat 50-tych ulica nosiła nazwę Byczka Fernando). Po raz kolejny szkolna młodzież bardzo chętnie pomogła w przeprowadzce do nowego gmachu. Od roku szkolnego 1967/68 dyrektorem zostaje Wincenty Łaźniczka, który pełnił swoje obowiązki aż do roku 1985. Zorganizował on  warunki do pracy i nauki w szkolnych salach, wprowadził system klasopracowni, czyli każdy nauczyciel otrzymał własną salę, którą się opiekował.

W 40. rocznicę działalności, tj. w 1985 roku, powstało Koło Koleżeńskie im. Z. Ringmanowej byłych Wychowanków, Absolwentów i Przyjaciół XXII Liceum na Bielanach.

5 października 1970 roku działalność rozpoczęła Spółdzielnia Uczniowska. Była ona sklepikiem szkolnym prowadzonym przez uczniów. Spółdzielnia włączała się we wszystkie wydarzenia  kulturalne organizowane w szkole. Można było w nim kupić materiały piśmiennicze, coś do zjedzenia, szkolne tarcze. W sklepiku działał punkt krawiecki, gdzie uczniowie na przerwach mogli szybko przyszyć tarczę lub guzik.

Organizowała zbiórki na rzecz potrzebujących, poczęstunek podczas szkolnych zabaw, pomoc w nauce dla innych uczniów, opiekę nad zielenią szkolną, uroczystości Dnia Nauczyciela, Dnia Kobiet,  pożegnanie maturzystów. Istnienie i działania Spółdzielni zostały upamiętnione w Księdze Pamiątkowej.

Od roku szkolnego 1985/1986 stanowisko dyrektora pełnił Bogdan Sekinda, aby w 1991 roku przekazać swoje obowiązki Waldemarowi Pacholcowi. W tym czasie w szkole uruchomiono pracownię komputerową. Skomputeryzowano bibliotekę. Uruchomiono szkolny radiowęzeł.

W rocznicę 50-lecia szkoły odbywa się kolejny, rekordowy, zjazd trwający aż 3 dni. Na obchody przybyło mnóstwo byłych wychowanków i nauczycieli. To wtedy właśnie postawiony został pamiątkowy głaz, który upamiętnia 50 lat istnienia liceum.

Do 2003 roku wprowadzono wiele zmian w szkole, m.in.: powstała pracownia komputerowa, skomputeryzowano bibliotekę oraz zamontowano radiowęzeł. W ramach programu TEMPUS szkoła zainicjowała współpracę z placówkami we Włoszech i Francji. W roku 2003 nastąpiła kolejna zmiana na stanowisku dyrektora. Do 2004 r. obowiązki dyrektora pełniła Renata Janowska.

 
W 2004 roku pracę rozpoczął nowy  dyrektor. Został nim Zbigniew Ślęzakowski, który pełnił tę funkcję do 2024 roku. W roku szkolnym 2004/05 stworzona została sekcja dwujęzyczna z językiem hiszpańskim. Na oficjalnym otwarciu pojawili się przedstawiciele ambasad Kuby i Królestwa Hiszpanii. W roku 2024 Sekcja obchodziła 20. rocznicę swojej działalności w naszym Liceum. W dniach 14, 15 i 16 października 2005 roku odbyły się uroczystości 60-lecia istnienia szkoły. W tym czasie szkoła przekształciła się w tym czasie w trzyletnie liceum. W roku 2005 pierwszy rocznik zreformowanego liceum zdawał Nową Maturę. W maju 2009 roku rozpoczęły się prace zmieniające dotychczasowy wygląd szkoły. Cały budynek przeszedł generalny remont, który trwał aż do czerwca 2010 roku. W tym okresie lekcje odbywały się w trudnych warunkach,
na korytarzach szkolnych, gdzie na czas remontu przeniesiono szafki uczniów, w sali gimnastycznej, w jednym ze skrzydeł – tym nieremontowanym oraz w sąsiadującym ze szkołą budynku ratusza dzielnicy Bielany. Rok szkolny 2010/2011 rozpoczął się w całkowicie odmienionej szkole. Była kolorowa i nowoczesna. W XXI wieku rozpoczęły się konkursy organizowane przez szkołę. Na przykład Festiwal Artystów Nieobliczalnych, w skrócie FAN, był festiwalem teatralnym, który miał na celu rozpowszechnianie wśród młodzieży zamiłowania do teatru i sztuki. Innym konkursem jest Joséball, czyli turniej piłki nożnej. Ale najbardziej rozpoznawalnym jest JoséSong. Młodzi ludzie na scenie wykonują utwory muzyczne w językach obcych, m.in.: francuskim, niemieckim, hiszpańskim, włoskim, rosyjskim.

W 2015 roku, z okazji 70-lecia istnienia liceum, tradycyjnie odbył się zjazd absolwentów i nauczycieli. Podczas tego wydarzenia można było powspominać szkolne czasy oglądając kroniki i prezentacje o szkole. Uczniowie zorganizowali kawiarenkę, wystawę rozmaitych prac, a także stoisko z drobiazgami związanymi z patronem naszej szkoły. Podczas zjazdu, jak zwykle panowała rodzinna i ciepła atmosfera.

W roku 2020 liceum obchodziło kolejny jubileusz. Były to szczególne obchody. Uroczystości ostatecznie odbyły się w kwietniu 2021 roku. Z powodu pandemii nie mogliśmy: nauczyciele, absolwenci i uczniowie, spotkać się i powspominać. Liczymy, że kolejny Jubileusz 80-lecia Liceum spędzimy razem. A ten będziemy obchodzić w 2025 roku.

A jeśli chodzi o rocznice, to 2024 roku nasze Liceum obchodziło 20-lecie działalności Sekcji Dwujęzycznej. W szkole pojawili się goście z Ambasady Hiszpanii i Kuby. Po oficjalnej części uroczystości nastąpiła ta mniej oficjalna. Podczas spotkania, przy hiszpańskich potrawach, spotkali nauczyciele i absolwenci Sekcji.

Opracowali: Wiktoria Małkowska Michał Wilk

Aktualizacja, redakcja i korekta Anna Koc Kamil Kawęcki

Pierwsza Kronika Szkoły: